"A więc najpierw uznajemy pokorę za konieczność. Ale to dopiero początek. Aby w pełni przezwyciężyć odrazę na samą myśl o sobie, jako pokornym słudze, aby posiąść wizję pokory, jako szerokiej drogi wiodącej do prawdziwej wolności duchowej, aby zdobyć się na gotowość do kształtowania w sobie pokory, jako celu samego w sobie większość z nas potrzebuje długiego czasu."
Dwanaście Kroków i Dwanaście Tradycji. s.73-74
- Czy uważając siebie za ,,pokornego sługę", w sposób ewidentny skrzywdziłem innego członka wspólnoty (oszukałem go, mówiłem fałszywe świadectwo przeciw niemu, obraziłem, czy nawet użyłem siły). Jak pokora pomogła mi to naprawić?
- Ile potrzebowałem (potrzebuję) czasu do ukształtowania w sobie pokory?
Krok VII
,,Zwróciliśmy się do Niego w pokorze, aby usunął nasze braki"
Tradycja VII
,,Poszczególne grupy AA powinny być w całości finansowane z dobrowolnych datków swoich członków. Uważamy, że wszystkie grupy wkrótce powinny to osiągnąć. Uważamy również, że wszelkie publiczne starania o pieniądze, prowadzone zarówno przez grupy jak i przez kluby, szpitale czy inne instytucje spoza AA, podczas których korzystano by z imienia AA są wyjątkowo niebezpieczne. Uważamy ponadto, że przyjmowanie poważniejszych funduszy z jakiegokolwiek źródła oraz darów pociągających za sobą jakiekolwiek powiązania jest nie wskazane. Niepokoi nas także fakt, że niektóre grupy AA gromadzą w swych kasach nadmierne fundusze, ponad rozsądną rezerwę, bez jasno określonego celu, jakiemu pieniądze te posłużą w ramach AA. Doświadczenie przekonało nas wielokrotnie, że nic nie niszczy naszego duchowego dziedzictwa tak niezawodnie, jak daremne spory o własność, pieniądze i władzę. (wersja dłuższa)"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz