Desiderata po śląsku

Deptej se po lekku miyndzy tymi, co sie śpiychajõm i robiõm larmo. Pamiytej jak bywo piyknie jak ni ma butlu. Jak yno mogesz – we zgodzie ze sobõm – bydź do inkszych kamratym. Godej ofyn co ci łazi po łepie, słõchej tyż tego, co gadajõm inksi, przeca nawet głupieloki i roztomajte ćmoki majõm ło czym godać. Niy rownej sie z inkszymi, cobyś nie zaczõn mõndrować abo zmierzluchować, bo dycki bydõm lepsi i gorsi łod ciebie.

 Miyj uciecha i z tego, coś dokozoł i z tego co se łobsztelujesz. Roboty sie chytej ze sercym, bo choby była bele jako, to łõna dycki je dobro, choby sie działo niy wiym co. Dowej se tyż pozõr, jak sie czegoś chytosz – na świecie je kupa gizdõw i cygõnõw. Ale niech ci to niy zawadzo być dobrym człowiekiym. Kupa narodu stowo na uszach, coby było lepi.

Niy udowej kogo inkszego, ani że wszystko mosz kaś. Niy widziwiej, że żodnymu miy pszajesz – bo jak sie potym kiejsik okoże, że wszystko je na pierõna, to ino pszoci ci łostanie. Bier wszystko, co ci lata niesõm, niy suj pierõnõw i niy ślimtej jak ci łeb posiwnie. Zadbej o siła ducha, byś – jak cie dopadnie frasunek – doł sie rada. Idź miyndzy ludzi, niech ci się niy mierznie, bo zaczniesz wynokwiać abo dostaniesz do łepy. Jak mosz co robić, to rõb, ale niy przegap fajrantu.

Pamiytej, żeś je bajtlym wszechświata i tak choby gwiozdki, abo strõmy mosz prawo tukej być i niy kõmbinuj, bo tyn wszechświat je na zicher taki, jaki mo nyć.

 I niy bydź na bakier z Põnbõczkiym, co byś se ło nim niy myśloł, co byś niy robiõł i co byś łod niego niy chcioł: w cołkim tym bajzlu i butlu bydź w pokoju ze swojõm duszyczkõm. Z cołkim cygaństwym, utropami i naszym niełodbytym chciejstwym sztyjc jeszcze tyn świat je piykny. Dowej se pozõr, rõb tak, co by ci sie darziło.