Oczekiwania a nie żądania

Częstym tematem mityngów jest kwestia radzenia sobie z oczekiwaniami. Nie ma nic złego w spodziewaniu się postępów we własnym rozwoju, w oczekiwaniu czegoś dobrego od życia lub liczeniu na przyzwoite traktowanie ze strony innych. Kłopot zaczyna się wtedy, gdy moje oczekiwania zmieniają się w żądania. Nie zawsze dostanę to, czego sobie życzę, i nie zawsze sprawy potoczą się po mojej myśli - ponieważ od czasu do czasu ludzie mogą mnie zawieść. Tak więc , pytanie brzmi "Jak na to zareaguję?" Czy będę użalał się nad sobą? Czy może zaufam mocy Boga* i uwierzę, że moje pozorne niepowodzenia obróci On w dobrodziejstwa? Może zapytam Go, czego mam się na tych doświadczeniach nauczyć? Może - -choćby nie wiem co - będę wciąż robił to, co uważam za słuszne? Może znajdę czas na to, aby moją wiarą i spotykającymi mnie błogosławieństwami podzielić się z innymi?