Pokora może nie być naszą upragnioną cechą charakteru

„W tym stadium rozwoju znajdujemy się pod silnym naciskiem, wręcz przymusem, aby postępować właściwie. Nie możemy uniknąć wyboru pomiędzy bolesnymi próbami a nieuniknioną karą za nie podjęcie tych prób. Te pierwsze kroki stawiamy niechętnie, ale przecież posuwamy się do przodu. Pokora może nadal nie być naszą upragnioną cechą charakteru, ale już zdajemy sobie sprawę, że jest to dla nas jednym z niezbędnych narzędzi ratunku. "
12/12 str.74

- Kiedy za dokonanie niewłaściwego "starego" sposobu załatwienia sprawy poniosłam przykre konsekwencje?
- Jak wówczas mogłam postąpić inaczej?