Pełnia liścia Maria Kromer

Kobieta na promilu

Współczesnej Polki portret własny


Kup teraz


Na rynek księgarski trafiła właśnie „Pełnia liścia”, szczera do bólu, autoterapeutyczna opowieść o kobiecie, bez skutku próbującej topić w nałogu traumatyczne doświadczenia z młodości i kompleksy, które towarzyszą jej obecnie. To pierwsza pozycja na rynku tak sugestywnie opisująca problem, przed którym stoi wiele współczesnych Polek.

Proszę sobie wyobrazić swoje własne narodziny. Ponownie, już jako dorosły człowiek, radzi Maria Kromer pytana o klucz do zrozumienia swej debiutanckiej opowieści. Oparta na motywach autobiograficznych „Pełnia liścia” mówi o osobie od dziecka czującej sie w świecie zagubioną, próbującej jednak odnaleźć w nim swoje miejsce. Bohaterka zmaga się ze sobą, demaskuje grę pozorów i… uczestniczy w niej, wycofuje sie w samotność i podejmuje ryzyko miłości, popada w uzależnienie od alkoholu, a następnie walczy z tym uzależnieniem. Przede wszystkim jednak szuka prawdy i sensu, dążąc do tytułowej Pełni. Jak przekonuje autorka, problem jest stary jak świat, wciąż jednak pozostaje problemem dla milionów istnień.
Nosząca znamiona autoterapii „Pełnia liścia” to przedstawiony drobiazgowo, szczery, odważny oraz sugestywny zapis zmagania się kobiety z „demonami przeszłości”. To pozostawiający trwały ślad w świadomości czytelnika raport z trudnej sztuki odnajdywania prawdziwej siebie, wbrew trwale wrytym w osobowość lękom, kompleksom i ograniczeniom. To coś więcej aniżeli wychodzenie z uzależnienia od alkoholu, który to nałóg nie jest zresztą jedynym, z którym zmaga się bohaterka. Wreszcie – „Pełnia liścia” – to także promyk nadziei dla wielu współczesnych Polek, których uzależnienie od nałogów (bynajmniej nie jednego!) staje się coraz częściej poruszanym w mediach zagadnieniem.

Poczucie winy nie do zniesienia
Podczas picia alkoholu moje poprzeczki podwyższały się same – bez mojego udziału, a raczej: z udziałem którejś z moich odważniejszych wersji. Mój umysł nie rejestrował zresztą w pełni przebiegu wzlotów i upadków. Tak było mi wygodniej – mogłam udawać przed sobą i przed resztą świata, że to nie ja sama siebie kaleczę. Wspomnienia tych katastrof – zniekształcone alkoholowym brakiem pamięci – wracały jednak później, tym boleśniejsze, że rozmazane, niepewne. Traciłam kontrolę nad sobą w zamroczeniu, po otrzeźwieniu odkrywałam w sobie elementy obce: obce nawyki, obce zachowania. Przeraźliwy smutek, samopotępienie, poczucie winy nie do zniesienia. Ten ból można zagłuszyć jedynie alkoholem. Kolejny wzlot, kolejny upadek, pisze Maria Kromer.

43 tysiące na odwyku
„Pełnia liścia” to mozolne analizowanie samej siebie. Upór, z jakimi autorka dociera do „pełni”, poddając analizie swoje życie, imponuje i zdumiewa jednocześnie. To opowieść będąca donośnym i odważnym głosem w dyskusji wokół pozostającego tabu problemu uzależniania od alkoholu współczesnych Polek. Jak wynika z danych Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, w 2009 roku na blisko 221 tys. pacjentów, którzy trafili na oddziały odwykowe w całej Polsce, ponad 43 tys. stanowiły kobiety (za: Katarzyna Świerczyńska: „Na jednym promilu”, „Wprost” nr 41/2010).

* * *

O autorce:

Maria Kromer – pisząca pod pseudonimem autorka urodziła sie i wychowała w Polsce, ale od 26 lat mieszka w Wielkiej Brytanii. Ukończyła filologię angielską, obecnie studiuje terapię psychoanalityczną. Pracuje z ludźmi cierpiącymi na zaburzenia umysłowe – pomaga im w rehabilitacji i w powrocie do życia w społeczeństwie. Interesuje ją rozwój człowieka w materii i poza materią. Wierzy, że oprócz ciała i umysłu posiada on duszę, wierzy też w reinkarnację. Uważa, że choroba umysłowa jako taka nie istnieje – istnieją tylko ludzie o różnej wrażliwości emocjonalnej, o delikatnej lub mocnej strukturze psychicznej, mniej lub bardziej skaleczeni przez los.
- Informacja prasowa
- Pełnia liścia Maria Kromer (fragmenty)