Ja sam, ...nikt inny za mnie...

"Próby zmiany otoczenia, wszelkie wysiłki rodziny, przyjaciół i duchownych - nic nie pomogło. Ja sam nie mogłem przestać pić, a nikt inny nie mógł zrobić tego za mnie. Gdy jednak zdobyłem się na gotowość dokładnego oczyszczenia własnego podwórka, a następnie zwróciłem się do siły Wyższej czyli Boga, jakkolwiek Go pojmuję, by mnie uwolnił - obsesja picia zniknęła, jakby odjęta czyjąś ręką."  
Dwanaście kroków i Dwanaście tradycji str.64

- Czy zniknęła u mnie obsesja picia?
- Czy stałem się człowiekiem gotowym i co to dla mnie znaczy?
- Czy i w jaki sposób rodzina towarzyszyła mi przy próbach zaprzestania picia.?

Krok VI
"Staliśmy się całkowicie gotowi, aby Bóg uwolnił nas od wszystkich wad charakteru."
(ang. Were entirely ready to have God remove all these defects of character.)"

Tradycja VI
 "Problemy pieniędzy, własności i władzy mogłyby z łatwością odwieść nas od naszego nadrzędnego celu duchowego. Dlatego uważamy, że wszelkie majętności, które okażą się naprawdę konieczne AA powinny być oddzielnie zarejestrowane i zarządzane, tak aby oddzielać sprawy materialne od spraw ducha. Grupa AA jako taka nigdy nie powinna prowadzić interesów. Instytucje wspomagające działalność AA, na przykład kluby czy szpitale, które wymagają sporego majątku lub administracji, powinny być zarejestrowane i zarządzane oddzielnie, by w razie potrzeby grupy mogły swobodnie z nich rezygnować. Toteż instytucje te nie powinny używać nazwy AA. Kierować nimi powinni tylko ci, którzy je finansują. W przypadku klubów wskazane jest, by kierowali nimi członkowie AA. Szpitale natomiast i inne zakłady rehabilitacyjne powinny pozostawać całkowicie poza obrębem AA i posiadać właściwy nadzór medyczny. Chociaż grupa AA może współpracować z kim zechce, współpraca ta nigdy nie może przybierać charakteru związku rzeczywistego lub domniemanego z inną organizacją lub popierania jej. Grupa AA nie może z nikim się wiązać." (wersja pełna)